Wróć 
Wierzbowate (Salicaceae)
Drzewo wysokości 30(35) m i pierśnicy 1 m. Żyje do 100 lat. Kora szaro-zielona, u nasady pnia ciemna i spękana. Liście krótkopędów 3-8 cm dł., okrągławe, grubo karbowano-piłkowane, wierzchem ciemnozielone, spodem sine. W jesieni przebarwiają się na żółto i czerwono. Ogonki liściowe długie, bocznie spłaszczone, wiotkie, stąd liście „drżą” nawet przy słabym wietrze. Dwupienna, wiatropylna. Kwiaty w zwisających kotkach. Owocem 2-klapowa torebka. Nasiona z białym puchem, rozsiewane przez wiatr w V i VI. Kwitnie: III-IV, przed rozwojem liści.Światłolubna, pionierska, występuje na glebach świeżych, głównie, jako domieszka w borach mieszanych. Jedyna typowo leśna z rodzimych topól.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.
