Nerecznicowate (Dryopteridaceae)
Wieloletnia paproć o krótkim kłączu, z którego wyrasta rozeta liści dł. 20–60 cm. Ogonek liściowy z nielicznymi, jasnobrązowymi łuskami. Blaszka liściowa podłużnie trójkątna, 2-3-krotnie pierzasta. Dolne odcinki liści pierwszego rzędu asymetryczne. Odcinki ostatniego rzędu jajowate, ząbkowane. Kupki zarodni nerkowate. Zarodnikuje: VII-IX.
Rośnie na glebach od świeżych do wilgotnych, średnio żyznych i żyznych. Gatunek o szerokiej amplitudzie ekologicznej. Występuje w borach sosnowych i świerkowych, świeżych, wilgotnych i bagiennych oraz mieszanych, w grądach, łęgach, olsach.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.