Gajowiec żółty (Galeobdolon luteum)

Jasnotowate (Lamiaceae)

Bylina z nadziemnymi rozłogami. Pędy kwiatowe wzniesione, wysokości 15-60 cm. Łodyga czworokątna. Liście naprzeciwległe, 3-12 cm dł., częściowo zimotrwałe, ciemnozielone, ogonkowe. Blaszka jajowatolancetowata, brzegiem nierówno piłkowano-karbowana. Kwiaty siedzące, dł. 1,5-2,5 cm, zebrane po 6-10 w nibyokółki w pachwinach górnych liści. Kielich dzwonkowaty, z pięcioma ząbkami. Korona grzbiecista, żółta, dlugości 15-25 mm. Warga dolna z zaostrzonymi łatkami; górna hełmiasta, owłosiona. Kwitnie: IV-VI.

Rośnie na glebach świeżych, żyznych. Występuje w grądach i łęgach. Roślina lecznicza.

Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.