Bukowate (Fagaceae)
Drzewo wysokości 20-30(40) m i pierśnicy 1,8 m. Żyje ponad 300 lat. Pień widoczny niemal do wierzchołka. Liście 5-10(15) cm dł., regularnie klapowane, nasada klinowata, ogonek do 2,5 cm dł. Nerwy boczne zwykle nie dochodzą do wcięć. Później rozwija liście niż dąb szypułkowy. Jednopienny, kwiaty rozdzielnopłciowe, wiatropylne. Kwiaty żeńskie, a potem orzechy skupione po kilka, siedzące lub na bardzo krótkiej szypule. Orzechy (żołędzie) bez pasków, owalne, w miseczkach, dojrzewają w IX-X. Kwitnie: V, razem z rozwojem liści.
Od dębu szypułkowego bardziej ciepłolubny, rośnie na uboższych glebach, w borach mieszanych, dąbrowach, grądach.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.