Orlica pospolita (Pteridium aquilinum)

  • Paprocie Paprocie

Orlicowate Dennstaedtiaceae

 

Wieloletnia paproć o długim, podziemnym kłączu. Z kłącza w sezonie wyrasta jeden liść, o wysokości 0,5-2 m, o blaszce trójkątnej, grubej i sztywnej, ustawionej niemal prostopadle do prostego, grubego ogonka. Liście pierzastozłożone. Brzeg liścia podwinięty,na liściach zarodnionośnych całkowicie zakrywa leżące liniowo kupki zarodni. Zarodnikuje: VII-IX.

Rośnie na glebach świeżych do wilgotnych, ubogich i średnio żyznych. Występuje w borach sosnowych świeżych i wilgotnych w borach mieszanych oraz w uboższych grądach. Roślina trująca. Kłącza i młode liście po przetworzeniu jadalne.

 

Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.