Dzięcioł trójpalczasty (Picoides tridactylus)

Długość ciała: 21-24 cm
Rozpiętość skrzydeł: 32-35 cm
Masa ciała: 55-70 g (samce większe od samic)
Wygląd: ciemny dzięcioł z białym pasem od karku do kupra, samiec ma żółtą czapeczkę, samica –szarą

W Polsce występuje w Puszczy Białowieskiej, Augustowskiej oraz lokalnie na Mazurach, a także w górach. Zasiedla bory świerkowe. 80% dziupli lęgowych wykuwa w świerkach, dużo rzadziej w olchach. Samiec z samicą kują dziuplę wspólnie, z reguły w martwym pniu drzewa. Żywi się owadami, szczególnie lubi larwy kornika drukarza. Chętnie też nakłuwa dziobem drzewa i spija z nich sok. Charakterystycznymi żerowiskami dzięcioła trójpalczastego są układające się spiralnie powierzchnie, pozbawione kory na pniach martwych świerków. Nazwa dzięcioła odnosi się do trójpalczastych, a nie czteropalczastych jak u innych dzięciołów, łap tego ptaka. Gatunek osiadły.

Opis na podstawie książki „Ptaki Polski” Andrzeja G. Kruszewicza, wydanej przez MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o.