Olsza czarna (Alnus glutinosa)

Brzozowate (Betulaceae)

Drzewo wysokości do 30(35) m i pierśnicy 80(125) cm. Żyje ponad 180 lat. Pień widoczny do wierzchołka drzewa. Kora prawie czarna. Liście 10(14) cm dł., początkowo lepkie, zaokrąglone lub wycięte na szczycie, podwójnie ząbkowane, spodem matowe z kępkami włosków. Jednopienna, wiatropylna. Kwiaty żeńskie w stojących na szypułkach „szyszeczkach”. Zdrewniałe owocostany, długo pozostają na drzewach; w XI-XII uwalniają małe orzeszki, rozsiewane przez wiatr oraz wodę. Kwitnie: (II)III-IV, przed rozwojem liści.

Rośnie najczęściej nad wodami, w lasach łęgowych i olsach. Pionierska, m.in. dzięki symbiozie z bakterią (Frankia alni), wiążącą wolny azot z powietrza w brodawkach korzeniowych.

Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.