Wróć 
Nerecznicowate (Dryopteridaceae)
Wieloletnia paproć z rozgałęzionym kłączem, z którego wyrasta rozeta liści wysokości do 120 cm. Ogonek liściowy krótki, w nasadzie gęsto pokryty żółtobrunatnymi łuskami. Liście lancetowate, podwójnie pierzasto złożone. Odcinki drugiego rzędu z szeroką nasadą, górą zaokrąglone, ząbkowane. Kupki zarodni nerkowate. Zarodnikuje: VII-IX.
Rośnie na glebach świeżych i wilgotnych, żyznych i średnio żyznych. Występuje głównie w świeżych i wilgotnych lasach liściastych, grądach, łęgach, także w borze mieszanym dębowo-sosnowym. Kłącze jest surowcem leczniczym. Roślina trująca.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.
