Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

Pokrzywowate (Urticaceae)

Bylina wysokości 30-150 cm z kłączem i rozłogami, często łanowa. Czworokątna łodyga i liście pokryte parzącymi włoskami, zawierającymi kwas mrówkowy i substancję podobną do histaminy. Liście nakrzyżległe, na ogonkach. Zwykle dwupienna. Kwiaty wiatropylne, w wiechach wyrastających w pachwinach górnych liści. Kwitnie: VI-X.

Rośnie na glebach świeżych do wilgotnych, żyznych do bardzo zasobnych, w grądach, łęgach, olsach, na siedliskach ruderalnych. Azotolubna, użytkowa: m.in. jadalna, pastewna, włóknista, kosmetyczna. Chlorofil z pokrzywy jest barwnikiem spożywczym (kod E140). Roślina lecznicza.

Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.