Bukowate (Fagaceae)
Potężne drzewo wysokości 30-40(43) m i pierśnicy 1,5-2(3) m. Żyje ponad 700 lat. Kora ciemna, spękania głębokie, trójkątne w przekroju. Konary grube. Liście 5-10(15) cm dł., z 3–7 parami klap, nasada sercowata lub uszata, ogonek do 1 cm dł. Nerwy boczne dochodzą do końców klap i wycięć. Jednopienny, wiatropylny. Kwiaty żeńskie, a potem owoce, po 2-5 na długiej, 5-12 cm szypule. Orzechy (żołędzie) elipsoidalne, ok. 3,5 cm dł., w miseczkach, dojrzewają w IX-X. Świeże lub po namoczeniu paskowane. Pokarm licznych ssaków i ptaków. Kwitnie: IV-V.
Rośnie na glebach żyznych, świeżych i wilgotnych, w borach dębowo-sosnowych, świerkowych, dąbrowach, grądach, łęgach.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.