Rozrzutkowate (Woodsiaceae)
Wieloletnia paproć o krótkim, grubym kłączu. Liście długości 50-100 cm, delikatne, zebrane w rozetę, 2(3) razy pierzasto złożone. Odcinki ostatniego rzędu z wyraźnymi wcięciami, ząbkowane, skierowane skośnie ku górze. Ogonek liściowy z ciemnobrunatnymi łuskami. Kupki zarodni podłużne. Zarodnikuje: VII-IX. Rośnie na glebach świeżych do wilgotnych, średnio żyznych i żyznych. Występuje w wielu zbiorowiskach leśnych: w borach świerkowych, w borze mieszanym dębowo-świerkowym, w żyznych lasach liściastych, grądach, w lasach łęgowych oraz w olsie. Roślina lecznicza.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.