Klonowate (Aceraceae)
Drzewo wysokości 30(32) m i pierśnicy do 150 cm. Żyje ponad 200 lat. Kora szara, płytko, podłużnie spękana. Liście duże, średnicy 10-20 cm, z 5 ostrymi, ząbkowanymi klapami, spodem błyszczące, z kępkami włosków, wcięciami między klapami łukowate. Ogonki z sokiem mlecznym. W jesieni liście żółte do czerwonych. Kwiaty obupłciowe, z krążkiem miodnikowym, 5-krotne, zielonożółte w stojących baldachogronach. Dwuskrzydlaki zrośnięte z 2 płaskich orzeszków z jednostronnymi, szeroko rozwartymi skrzydełkami, rozpadają się po dojrzeniu. Kwitnie: IV(V), przed rozwojem liści.
Rośnie w zasobnych lasach liściastych, najlepiej na glebach świeżych, żyznych. Wiosną daje z pnia słodki sok.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.