Muchołówka żałobna (Ficedula hypoleuca)

Długość ciała: 23-25 cm
Masa ciała: 10-15 g
Wygląd:
Samiec: czarny wierzch z ciemnym kuprem, białe pierś i brzuch, czarna głowa z małą podwójną białą plamą nad dziobem i białym podgardlem, czarne skrzydła z białymi panelami (w pełni czarno-białe są tylko kilkuletnie osobniki, młodsze wyglądają jak samice)
Samica: szarobrązowy wierzch, beżowa pierś, biały brzuch, ciemne skrzydła z białymi panelami

Licznie występuje w całej Polsce. Zamieszkuje lasy, ogrody i parki. Chętnie osiedla się w budkach lęgowych. Około połowy kwietnia z Afryki przylatują najstarsze i najsilniejsze samce, a kilka dni po nich samice, które sprawdzają dziuple prezentowane przez samce z sąsiedztwa. Wtedy dopiero samica dokonuje wyboru odpowiedniego partnera. Taką strategię nazywa się „the best of n” czyli poszukiwaniem najlepszego z dostępnych. Supersamce mogą mieć nawet trzy samice jednocześnie. Żywi się głównie owadami.
Gatunek podobny do muchołówki białoszyjej, z którą może się krzyżować, ale mieszańce nie są płodne.

Opis na podstawie książki „Ptaki Polski” Andrzeja G. Kruszewicza, wydanej przez MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o.