Dzięcioł czarny (Dryocopus martius)

Długość ciała: 45-55 cm
Rozpiętość skrzydeł: 65-68 cm
Masa ciała: 230-350 g
Wygląd: czarny duży dzięcioł, samiec z czerwoną czapeczką od czoła do potylicy, samica ma czerwoną plamę jedynie z tyłu głowy

Największy gatunek krajowego dzięcioła. Zasiedla lasy całego kraju – od nizin do gór, mimo to, nigdzie nie jest liczny. Swoje ogromne dziuple o średnicy ok. 10 cm, wykuwa głównie w sosnach, czasem w drzewach liściastych, bardzo rzadko w świerkach. W następnym roku lokatorami takiej dziupli o głębokości nawet 50 cm, mogą być siniaki, puszczyki, a nawet kuny. Żywi się nie tylko larwami owadów żerującymi pod korą, ale także mrówkami – zimą chętnie rozkopuje mrowiska. Ma wyjątkowo silny dziób, a jego wiosenne „bębnienie” roznosi się daleko po lesie. Gatunek osiadły.

Opis na podstawie książki „Ptaki Polski” Andrzeja G. Kruszewicza, wydanej przez MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o.