Muchołówka białoszyja (Ficedula albicollis)

Długość ciała: 23-25 cm
Masa ciała: 10-15 g
Wygląd:
Samiec: czarny wierzch z białym kuprem, biała pierś i brzuch, czarna głowa z białą plamą nad dziobem i białą obrożą dookoła szyi, czarne skrzydła z białymi panelami (w pełni czarno-białe są tylko kilkuletnie osobniki, młodsze wyglądają jak samice)
Samica: szarobrązowy wierzch, beżowa pierś , biały brzuch, ciemne skrzydła z białymi panelami

W Polsce występuje na południu oraz na północnym wschodzie. Zamieszkuje dziuple, rzadziej budki lęgowe w lasach liściastych, ogrodach i parkach. Około połowy kwietnia z Afryki przylatują najstarsze i najsilniejsze samce, a kilka dni po nich samice, które sprawdzają dziuple prezentowane przez samce z sąsiedztwa. Wtedy dopiero samica dokonuje wyboru odpowiedniego partnera. Taką strategię nazywa się „the best of n” czyli poszukiwaniem najlepszego z dostępnych. Żywi się głównie owadami. Gatunek podobny do muchołówki żałobnej, z którą może się krzyżować, ale mieszańce nie są płodne.

Opis na podstawie książki „Ptaki Polski” Andrzeja G. Kruszewicza, wydanej przez MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o.