Badane w latach 1918 i 2014 cmentarzysko ciałopalne z VII-IX w. położone jest na wschodnim brzegu rzeki Łutowni.
Tworzy je 41 nasypów często otoczonych płytkimi rowami. Szczątki zmarłych rozsypane były na szczytach nasypów, które często kryły także spaloną konstrukcję drewnianą. Jedyne wyposażenie grobów stanowiły drobne fragmenty glinianych naczyń znalezione w nasypach. Cmentarz założony został na terenie starszej osady, datowanej najprawdopodobniej pomiędzy a IV-VI w. n.e.