Wierzbowate (Salicaceae)
Szeroki, kopulasty krzew wysokości 1,5-2(6) m. Kora z wklęsłościami. Pędy filcowato owłosione. Liście skrętoległe, 5-10 cm dł., karbowano-piłkowane, brudnozielone, matowe, z wierzchu łysiejące, spodem owłosione, szarozielone do sinoszarych, z wyraźną siatką nerwów. Przylistki półsercowate, ząbkowane. Dwupienna, owadopylna, miododajna. Kwiaty bez okwiatu w siedzących kotkach. Torebka owłosiona, 2-klapowa. Nasiona z białym puchem. Kwitnie: III-IV, przed rozwojem liści.
Rośnie na glebach wilgotnych i mokrych, w olsach i łozowiskach, na porzuconych łąkach.
Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.