Dąb czerwony (Quercus rubra)

WróćWróć
  • Drzewa Drzewa
  • Liściaste Liściaste
  • Liście pojedyńcze Liście pojedyńcze
  • Ustawione na pędzie skrętolegle Ustawione na pędzie skrętolegle

Bukowate (Fagaceae)

 

Drzewo z Ameryki Północnej, wysokości do 40 m, u nas do 25(29) m i ponad 160 cm pierśnicy. Kora szara, długo gładka, potem płytko spękana. Liście duże, zmienne, z 7-11 ościsto zębatymi klapami, złoto-czerwone jesienią. Orzechy (żołędzie) do 2,5 cm dł., na krótkiej szypułce, pękate, proste u podstawy, osadzone w płytkiej miseczce, dojrzewają w drugim roku. Kwitnie: V, po rozwoju liści.

Sprowadzony do Europy w 1691 r, w Polsce od 1806 r. Wprowadzany do drzewostanów sosnowych na słabszych siedliskach oraz do parków. Rośnie szybciej od rodzimych gatunków dębów, odporny na mróz i zanieczyszczenia powietrza, inwazyjny. Wolno rozkładające się liście powodują ubożenie runa leśnego.

 

Opisy sporządził zespół Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie: L. Witkowska-Żuk, K. Marciszewska, W. Ciurzycki, A. Obidziński, P. Zaniewski.