Sójka (Garrulus glandarius)

Długość ciała: 32-35 cm
Masa ciała: 150-175 g
Wygląd: brązowa, czarne wąsy przy dziobie, kreskowane czoło, jasnobłękitne pióra na czarno-białych skrzydłach

Występuje w całej Polsce, choć najliczniej gniazduje w lasach mieszanych i liściastych, a od około 30. lat także w miastach. Gniazdo buduje w gęstej koronie drzewa iglastego, rzadziej w ciernistych krzewach, albo szczelinie budynku. Żywi się owocami, owadami i drobnymi kręgowcami – także pisklętami, gryzoniami i jaszczurkami, choć szczególnie lubi żołędzie i orzechy – laskowe i bukowe. Tym sposobem sójka pomaga rozprzestrzeniać nasiona drzew na znaczne odległości. Często ukrywa zapasy pod mchem, w dziupli lub szczelinach drzew, a w ich późniejszym odnajdywaniu pomaga sójce wyjątkowa pamięć. Potrafi naśladować głosy nie tylko ptaków, ale też innych zwierząt, a nawet człowieka. Pełni rolę strażnika lasu: jako pierwsza ostrzega mieszkańców przed obcymi swoim skrzeczeniem. Gatunek przeważnie osiadły.

Opis na podstawie książki „Ptaki Polski” Andrzeja G. Kruszewicza, wydanej przez MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o.